Historia Edukacja Dzielnicy Wawer Warszawa

Dzielnica Wawer

Portal poradni psychologicznej

Historia poradnictwa

Ponad 100 lat temu narodziło się w Niemczech  poradnictwo. Wtedy bowiem  w 1902 roku powstało pierwsze biuro porad zawodowych dla kobiet. Wybory zawodowe  kobiet i ich zatrudnianie stało  się inspiracją do powstania  poradnictwa.

Następnie w 1907 roku w Bazylei, w Szwajcarii powstało pierwsze biuro porad zawodowych dla młodzieży i rodziców. W tym samym roku w Warszawie powstała  poradnia zawodowa dla chłopców pod patronatem organizacji rzemieślniczych.

W okresie międzywojennym nastąpił istotny rozwój poradnictwa w Europie; także w Polsce, dzięki polskim psychologom światowej sławy, jakimi byli profesorowie: Józefa Jotejko, Jan Dawid ,Maria Grzegorzewska ,Stefan Baley czy Bronisław Bigeleisen-Żelazowski.

Od 1918 roku, obok poradni zawodowych, zaczęły pojawiać się w Polsce instytucje zajmujące się dziećmi niepełnosprawnymi intelektualnie  oraz  poradnie wychowawcze.

W czasie  II wojny Światowej, a w  Polsce jeszcze do 1956 roku, zapanował zastój, nie tylko w poradnictwie.

Problemem w ówczesnej oświacie był  duży odsetek młodzieży zmieniającej wybrane szkoły zawodowe, dlatego w 1957 roku powstała w Warszawie  Poradnia Zawodowa. Z inicjatywy Towarzystwa Pomocy Dzieciom zaczęły powstawać poradnie społeczno-wychowawcze, rozwijało się i doskonaliło poradnictwo selekcyjne, kwalifikujące dzieci niepełnosprawne intelektualnie  do odpowiednich szkół.

W 1964 roku zarządzenie Ministra Oświaty powoływało do życia poradnie wychowawczo-zawodowe, które powstawały z dotychczas istniejących poradni poprzez zmiany organizacyjne i łączenie oddzielnych dotychczas nurtów: poradnictwa zawodowego, selekcyjnego i wychowawczego w ramach jednej instytucji.

Tak rozumiane poradnictwo wychowawczo-zawodowe ma już w Polsce  57 lat.

Historia Poradni Psychologiczno-pedagogicznej nr 17

Początki Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej nr 17  sięgają lat 70, kiedy to Poradnia Wychowawczo-Zawodowa na ul. Grochowskiej obejmowała swoją opieką placówki oświatowe  dzielnicy Wawer. Z tej Poradni wywodziła się filia,  która działała  na terenie Radości. Wydział Oświaty Praga Południe ul. Mycielskiego w dniu 2 listopada  1975 roku,  na bazie tej filii,  powołał Poradnię Wychowawczo-Zawodową nr 3 ( trzecia Poradnia na Pradze Południe), lokalizując ją w Szkole  Podstawowej nr 204 na ul. Bajkowej. Po roku siedzibę Poradni przeniesiono do lokalu przy ul. Patriotów 217 w Radości. W 1980 roku zmieniono numer Poradni na 17 (siedemnasta w Warszawie, obecnie w Warszawie są  już 24 poradnie).

W roku 1993 zmieniono także nazwę Poradni z Wychowawczo-Zawodowej na Psychologiczno-Pedagogiczną, co wtedy  było sygnałem zmian związanych z reformą oświaty a także zwiastunem nowej dziedziny, która pojawiła się w oświacie, nazwanej pomocą psychologiczno-pedagogiczną.

W   kwietniu  2011 roku Poradnia musiała opuścić lokal przy ulicy Patriotów 217 i przez dwa miesiące funkcjonowała w kilku salach lekcyjnych gościnnego Gimnazjum nr103.

Uchwałą z dnia 16.06.2011 roku  Rada m. st. Warszawy przeniosła siedzibę  Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej nr  17  do własnego lokalu na ul. Żegańską 1a.  W tamtym czasie był to jeden z najnowocześniejszych lokali Poradni w Warszawie.

Rejon działania Poradni początkowo sięgał aż po Grochów ( obejmowaliśmy opieką na przykład Liceum im.Wyspiańskiego, Szkoły Podstawowe nr 253 i 246), ale w roku 1994 udało się, po negocjacjach z  Poradniami z Pragi Południe, zamknąć nasz rejon działania w granicach istniejącej już Gminy Wawer.

Akt powołujący Poradnię do życia wydał Wydział Oświaty Praga Południe, który był pierwszym organem prowadzącym, następnie funkcję tę pełniło Kuratorium Oświaty w Warszawie, a od stycznia 1999 Powiat Warszawski. Od 2002 roku wszystkie warszawskie poradnie prowadzone są przez miasto st. Warszawa, które obsługę poradni (poza specjalistycznymi) przekazało do dzielnic w roku 2003.

Zmieniła się także obsługa finansowa  Poradni, z Zespołu Adminstracyjno – Ekonomicznego Szkół na ulicy Paryskiej na Dzielnicowe Biuro Finansów Oświaty na ul. Włókienniczej.

Pierwszym dyrektorem i organizatorem naszej poradni była psycholog mgr Elżbieta Majewska (w czasie jej urlopu wychowawczego przez krótki okres funkcje dyrektora pełniły panie: Halina Zagrajek i Alicja Serafin). W latach 1983-2012 dyrektorem Poradni była mgr Agata Janicka, psycholog. Od września 2012 roku funkcję dyrektora objęła mgr Ewelina Gieparda, pedagog specjalny, a następnie przez kilka lat obowiązki dyrektora pełniła mgr Magdalena Sasin. We wrześniu 2021 roku  dyrektorem Poradni została mgr Bożena Orlińska, pedagog specjalny.

Zadania Poradni stale się rozwijają, dostosowując się do zmian w przepisach prawa oświatowego , oraz do potrzeb dzieci, uczniów i rodziców.

Nowy lokal Poradni pozwolił na bardzo wyraźny rozwój oferty. Nowe etaty, nowe gabinety pozwalały na zatrudnienie takich  specjalistów jak psychoterapeuci, socjoterapeuci, terapeuci integracji sensorycznej, pedagodzy specjalni. Tym samym propozycje terapeutyczne  Poradni stały się jeszcze bardziej zróżnicowane, a  zajęcia indywidualne i grupowe coraz lepiej  odpowiadają na  potrzeby dzieci, uczniów oraz rodziców.

Od stycznia 2015 roku  w Poradni  pracę  rozpoczął Zespół Wczesnego Wspomagania Rozwoju Dziecka oferując wsparcie dla dzieci w wieku od urodzenia do rozpoczęcia nauki szkolnej u których stwierdzono niepełnosprawność,   oraz dla ich rodziców. Mgr Małgorzata Jastrzębska zorganizowała pracę tego zespołu i  kieruje nim do dzisiaj.

W 2016 roku Poradnia przygotowała II Warszawską Konferencję „Uczeń z zaburzeniami psychicznymi w szkole- jak sobie radzić”  adresowaną do psychologów i pedagogów gimnazjów. Oprócz zaproszonych gości, także pracownicy Poradni poprowadzili kilka warsztatów tematycznych.

W latach 2020 i 2021 praca Poradni została dostosowana do epidemii koronowirusa, wtedy obok pracy stacjonarnej pojawiły się propozycje pracy  on line, na platformie Teams, porady telefoniczne, wideo rozmowy, kontakty mailowe.

Aktualnie, po raz kolejny, odbywa się dyskusja nad organizacją pracy  Poradni w ramach projektowanych zmian opartych na modelu edukacji dla wszystkich, a pracownicy Poradni zadają sobie pytania o  zadania,   warunki pracy i przyszłość poradnictwa.