To ogół działań mających na celu zapobieganie zaburzeniom, chorobom oraz niekorzystnym zjawiskom rozwojowym i psychospołecznym poprzez ich wczesne wykrycie i leczenie.
Wyróżniamy trzy poziomy profilaktyki:
To forma oddziaływań psychologicznych względem osób z problemami, dysharmoniami rozwojowymi, dysfunkcjami i chorobami. Polega na edukowaniu, czyli przekazywaniu wiedzy o zaburzeniach lub trudnościach przeżywanych przez osoby zgłaszające się po pomoc oraz o sposobach ich rozwiązywania i leczenia. Celem psychoedukacji jest także przekazywanie klientom i ich bliskim informacji o wynikach diagnozy, o rodzaju zaburzeń, których osoba doświadcza, o funkcjonowaniu człowieka w różnych sytuacjach życiowych. Pogłębienie wiedzy na temat doznawanych trudności zmniejsza związane z nimi lęki i niepewność, obala mity, przywraca poczucie bezpieczeństwa, kompetencji, zaradności i pomaga zaakceptować trudną sytuację, a co za tym idzie także skuteczniej sobie z nią radzić. Lepsze zrozumienie problemów poprawia relacje między rodzicami, dziećmi i nauczycielami. Psychoedukacja jest skuteczna przy różnego rodzaju trudnościach wychowawczych i interpersonalnych. Może być prowadzona w formie indywidualnych konsultacji lub spotkań grupowych takich jak np. warsztaty, wykłady, dyskusje.